تلالو آسمانی!!!

من که مشت،مشت دلتنگی در چنگ می گیرم؛

من که هر شب با رازقی بر سرت جنگ می گیرم؛

ای تمام زندگی ام؛

ای  تلالو آسمانی؛

من پیش مرگ تمام خنده هایت؛

من مدهوش ز تمام نوازش هایت!

ای تمام عمر کوتاهم به حضورت؛

ای تمام ربّنای خانقاهم به فدایت!

اندکی صبر بفرما؛

اندکی صبر ای رقی جون!

من گمگشته در رد نگاهت بوده ام؛

من سایه ی تنهایی این خانه بوده ام!

مرحمی بگذار بر زخم منه عاشق؛

بگشا مشتم،بگذار بمیرم در وادی این عشق!

با توام ای تمام فراز و نشیب دلواپسی هایم؛

با توام ای تمام سالها چله نشینی هایم!

منتی بگذار بر من صادق؛

بگذار در آغوشت بمیرم!!!

اسد سرخی